Ajouter "Ықшамдалған таухид кітабы 6-бап Алла Тағаладан басқаға құлшылықтың жарамсыздығы.Ұстаз: Омар Теміртас"

Алла Тағала сөзінде: {Олар, еш нәрсені жарата алмайтын, керісінше өздері жаратылатын нәрселерді (Аллаға) серік қосады ма? Олар үшін көмек беруге құдіреті жетпей тұрған, тіптен, өзіне-өзі жәрдем бере алмайтын (нәрселерді Аллаға серік қосама?!)} (Ағраф, 191-192). Алла Тағала сөзінде: {Одан өзгеге жалбарынғандарың қабықшаның (құрманың) үлесіне де иелік етпейді} (Фа́тыр, 13). А́нас (р.а.) былай деген: «Ухуд соғысында пайғамбардың صلى الله عليه وسلم басы жараланып және қасқа тісі сынады. Сонда пайғамбар صلى الله عليه وسلم» : Қауым өз пайғамбарының басын жарып, қалайша жетістікке жете алады?», -деді. Сол себептен {Бұл жайтқа сенің еш қатысың жоқ} , - деген аят түседі. Хадисті Бухари мен Муслим жеткізген. Осы жайлы Ибн Омар (р.а.) Алланың елшісінен мына сөздерін естігендігін жеткізген: «Пайғамбар صلى الله عليه وسلم таң намазының соңғы рәкәғаттың рукуғында басын көтеріп: «Алла, Оны мадақтаған адамды естіді, біздің Тәңіріміз, Саған ғана мадақ» - деген сөздерінен кейін: «Иә Алла! Пәленше мен пәленшені лағынет ет», - деп айтқан. Сол себептен Алла Тағала{Бұл жайтқа сенің еш қатысың жоқ}, - деген аят түсіреді». Хадисті Бухари жеткізген. Басқа бір риуаятта, «Пайғамбар صلى الله عليه وسلم Софуа́н ибн Умайяға, Суһәйл ибн А́мрға, Ха́рис ибн Һиша́мға қарсы дұға ететін. Сол себептен {Бұл жайтқа сенің еш қатысың жоқ}, - деген аят түскен». Бухари жеткізген хадисте Әбу Һурайра былай деген: «Алланың елшісіне {Өз жақын туыстарыңды ескерт} аяты түскен кезде ол тұрып былай деген: «Иә Құрайш жиыны! Өздеріңді сатып алыңдар (құтқарыңдар), мен сіздерге Алла алдында еш нәрсемен көмектесе алмаймын. Иә Аббас ибн Абдульмутталиб, мен саған Алла алдында еш нәрсемен көмектесе алмаймын. Иә София пайғамбардың қайын әпкесі, мен саған Алла алдында еш нәрсемен көмектесе алмаймын. Иә Фатима бинт Мухаммад, менің мал-мүлкімнен не қаласаң соны сұра, ал Алла алдында мен саған еш нәрсемен көмектесе алмаймын».Әбу Һурайра (р.а.) пайғамбардың صلى الله عليه وسلم келесі сөзін жеткізген: «Алла Тағала аспанда бір үкім шығаратын болса, періштелер Оның сөзіне бойсұнғандығынан өз қанаттарын қағады. Алланың (сөйлегенде шығатын) дыбысы шынжырдың жылтыр тасқа түскендігі сияқты. Бұл (Алланың сөздері) олардың тұла бойына өтеді. Олардың жүректерінен шошыну кеткен кезде, олар: «Тәңірлерің не айтты?», -деп айтса, басқалары: «Хақты айтты және де Ол (Алла) Жоғары, аса Үлкен», - деседі. Сол хабарды бір-бірінің үстіне мініп, тыңдап тұрған шайтандар естиді. Суфиян алақанымен оларды (шайтандарды)сипаттады. Ол алақанымен, саусақтарының арасын ашып көрсетті. Шайтан сөзді естіп, оны өзінің астындағысына жеткізеді, содан кейін ол өзінің астындағы басқа біреуге жеткізеді. Осылайша осы хабарды сиқыршы не көріпкелдің тіліне жеткізеді. Шайтан хабарды жеткізгенге дейін жұлдыз шоғына тап болуы мүмкін не жұлдыз шоғына тап болғанға дейін хабарды жеткізуі де мүмкін. Көріпкел болса жеткен хабарға жүз өтірік қосып айтады. Халық болса: «Бізге ол осы күні осылай да осылай болады деп айтпап па еді», - деумен аспаннан естілген сөздің себебінен көріпкелге сенетіндерін білдіреді». Хадисті Бухари жеткізген. Науас ибн Симға́н (р.а.) Алла елшісінің صلى الله عليه وسلم келесі сөзін жеткізген: «Алла Тағала егер бір үкімді уахи еткісі келсе, уахи түрде сөйлейді. Сонда аспандар оның салдарынан дірілдеп (тербеліп) кетеді немесе Құдіретті, Ұлық Алладан қорыққанынан қатты күркірейді. Соны естіген аспандардың тұрғындары (періштелер) талып түседі де сәждеге құлайды. Бірінші болып басын Жебреил періште көтереді, Алла оған Өз уахиінен қалағанын сөйлейді. Содан кейін Жебреил періштелердің маңынан өтеді. Әр аспаннан өткен сайын оған періштелер: «Жебреил біздің Тәңіріміз не айтты?», - деп сұрайды. Жебреил былай деп жауап береді: «Хақты айтты және де Ол Жоғары, аса Үлкен». Бүкіл періштелер Жебреил айтқан сөзді айтады. Содан соң Жебреил уахимен Құдіретті, Ұлық Алланың әмір еткен жағына жөнеледі».Ибн Мусайиб өз әкесінен келесі сөздерді жеткізген: «Әбу То́либке ажал жақындаған кезде Алланың елшісі оған келген. Әбу То́либтің жанында Абдулла ибн Әбу Умайя және Әбу Жәһіл бар еді. Пайғамбар صلى الله عليه وسلم : «Көке! “Лә́илә́һа иллә Алла” деп айтыңыз, бұл сөзді Алланың алдында сіз үшін айғақ ретінде келтіремін», - деді. Ал Абдулла ибн Әбу Умайя мен Әбу Жә́һіл болса, Әбу То́либке былай деген: «Сен Абдулмуттолибтің дінінен бас тартпақшысың ба?». Пайғамбар صلى الله عليه وسلم өз сөзін қайталаған еді, екеуіде алдында айтқандарын қайталады. Бірақ та соңғы айтқаны өзінің Абдулмуттолиб дінінде болатынын және “Лә иләһа иллә Алла” сөзін айтуды қаламайтынын білдірді. Сонда пайғамбар صلى الله عليه وسلم былай деген: «Мен сіз үшін Алла мені тыймайынша кешірім етуін сұраймын». Осыған орай Құдіретті Алла: {Пайғамбар мен иман келтіргендерге мүшірік үшін кешірім сұрау рұқсат емес...} - аятын түсіреді. Және Әбу То́либке байланысты келесі аятты түсіреді: {Шынында, сен жақсы көргеніңді тура жолға сала алмайсың, ал бірақ та Алла қалағанын тура жолға салады. Ол тура жолды ұстанушыларды толық біледі} (Қасас, 56). Хадисті Бухари жеткізген.